همه چی سر جاشه

امروز را در تهران به سر خواهیم برد، در محل کار سرکاریم و از پس آن در کلاس و سپس ساعتی چند در منزل، فردا نیز قصد بر پرواز است یا به سوی ابدیت! و یا قصر در میرویم و در یکی از فرودگاه های کشور فرود خواهیم آمد!  

این روزها همه چیز سر جای خودش است، البته با روایتی جدید، رییس جمهور هم که روی صندلی خودشه، صحبت از جایگزینی وزیر دفاع با وزیر کشور است که بسیار جای خوشوقتی داره، روسای دیگه هم به همین ترتیب مسلسل... ، مخترعان بزرگ در جایگاه وزارت صنایع، خانم محکوم و البته شایسته (به لحاظ لیاقت و نه چیزای دیگه که اجانب میگن!) وزیر رفاهیات شده، بقیه وزرا هم که همه نخبه های علمی و اجرایی مملکتن، وزیر نفت که تونست توی ورزش نمره 17 بگیره، قراره بیاد که این صنعت رو متحول کنه تا اون خرابکاری هایی که از زمان دکتر حسابی و مصدق تا الان به بار آوردن راست و ریس کنه، چی بگم از ویژگی هاشون، همه ذوب در مشایی و گوش به فرمان و مخالف با ساز مخالف و ....  

خواننده های باحال، فوتبالیست های با اخلاق و غیر دوپینگی که 100 متر رو توی 10 ثانیه طی می کنن، مربی های مودب و کاربلد که ده ساله همه سرجاشون هستن و بهترین رفیقاشون بهترین لیدرهای بهترین تماشاچیای دنیا هستن، مدیران میانی که در میانه میدان سر جاشون هستن، شرکت هایی که تمام پروژه ها رو به حق برنده میشن و سر موقع (با احتساب تمدید تا سه سال)  انجام میدن همه نشانه عدالته. چرا که عدالت یعنی همه چی سر جای خودش باشه که هست! 

ما هم سر جامون هستیم، نشستیم توی دفتر، بعضی مواقع که رییسامون(که اونا هم البته سر جاشون هستن)، یه گزارش سفارشی ازمون بخوان و در غیر اینصورت توی سایت ها می چرخیم ببینیم همه چی سر جاش هست یا نه!! که هست، اگه نباشه جای شما یه جای دیگه است که اگه بگم جای من هم همونجاست!!